Geen Wet zonder genade en geen Genade zonder Wet
Zonder de Wet geen Genade en zonder Genade geen Wet
Vanochtend las ik op een christelijke pagina van Facebook dat we vrij zijn van de wetten van Mozes. Dat we vrij zijn door de genade van de Here Jezus.
Ik dacht over deze uitspraak na en hoe langer ik erover na dacht, hoe méér ik de behoefte voelde opwellen om toe te lichten en te nuanceren.
Ja, we zijn vrij van de offer- en spijswetten, maar onder de wetten Mozes vallen eveneens de 10 geboden.
Wát als er nu eens helemaal geen 10 geboden meer zou zijn? Dan zou het op de wereld complete anarchie zijn. Goed, soms als ik naar het journaal kijk en de berichtgevingen in het nieuws hoor, bekruipt mij het gevoel dat dit inderdaad zo is, maar hoe we het ook wenden of keren, het is deze Wet, deze tien geboden, waaruit onze normen en waarden voortvloeien. Het is de wet en de Genade die Jezus ons schonk aan het kruis die deze wereld, die in genadetijd leeft, nog steeds bij elkaar houdt.
Hoe zouden we immers Zijn genade kunnen ontvangen als we geen besef hebben van het overtreden van leefregels?
Christenen zijn het zout der aarde, maar ik ben van mening dat de Wet en waar deze voor staat, dat eveneens is. Zonder leefregels zou iedereen maar ‘wat doen’ en wordt het een slap zooitje. Niets iets om naar op te zien of ontzag voor te hebben. God heeft ons deze leefregels gegeven. Niet omdat wij als christenen ‘beter zouden zijn’ maar om het onderscheid te maken in een wereld waarin het er steeds meer op begin te lijken dat de meesten ‘maar wat doen’ zonder zich ook maar van iets aan te trekken.
In Romeinen 7:12 kunnen we lezen dat ‘op Gods wet zelf niets is aan te merken, want wat die wet van ons eist, is zuiver, rechtvaardig en goed.’ De wet is onze leidraad en het geeft ‘zin’ en smaak (zout) aan ons geloof. Maar wat we nooit uit het oog mogen verliezen is dat Jezus’ offer aan het kruis ‘voldoende’ is, omdat we immers de geboden nooit kunnen houden.
Vanochtend las ik op een christelijke pagina van Facebook dat we vrij zijn van de wetten van Mozes. Dat we vrij zijn door de genade van de Here Jezus.
Ik dacht over deze uitspraak na en hoe langer ik erover na dacht, hoe méér ik de behoefte voelde opwellen om toe te lichten en te nuanceren.
Ja, we zijn vrij van de offer- en spijswetten, maar onder de wetten Mozes vallen eveneens de 10 geboden.
Wát als er nu eens helemaal geen 10 geboden meer zou zijn? Dan zou het op de wereld complete anarchie zijn. Goed, soms als ik naar het journaal kijk en de berichtgevingen in het nieuws hoor, bekruipt mij het gevoel dat dit inderdaad zo is, maar hoe we het ook wenden of keren, het is deze Wet, deze tien geboden, waaruit onze normen en waarden voortvloeien. Het is de wet en de Genade die Jezus ons schonk aan het kruis die deze wereld, die in genadetijd leeft, nog steeds bij elkaar houdt.
Hoe zouden we immers Zijn genade kunnen ontvangen als we geen besef hebben van het overtreden van leefregels?
Christenen zijn het zout der aarde, maar ik ben van mening dat de Wet en waar deze voor staat, dat eveneens is. Zonder leefregels zou iedereen maar ‘wat doen’ en wordt het een slap zooitje. Niets iets om naar op te zien of ontzag voor te hebben. God heeft ons deze leefregels gegeven. Niet omdat wij als christenen ‘beter zouden zijn’ maar om het onderscheid te maken in een wereld waarin het er steeds meer op begin te lijken dat de meesten ‘maar wat doen’ zonder zich ook maar van iets aan te trekken.
In Romeinen 7:12 kunnen we lezen dat ‘op Gods wet zelf niets is aan te merken, want wat die wet van ons eist, is zuiver, rechtvaardig en goed.’ De wet is onze leidraad en het geeft ‘zin’ en smaak (zout) aan ons geloof. Maar wat we nooit uit het oog mogen verliezen is dat Jezus’ offer aan het kruis ‘voldoende’ is, omdat we immers de geboden nooit kunnen houden.